تو خامی چپ باش ! کلان کاری نکن !

ویس احمد حکمت جوانترین وبلاگ نویس کشور ، صنف هشت است .گزارشگر و مدیر مسوول مجله رفاه برای نوجوانان است.

اینهم تصویر چند جوان طلایی کشور

این دو کریم نیز آمده بودند تا ادعای رهبری جوانان کشور را کنند.

رفته بودیم کنفرانس بین المللی جوانان که به مناسبت روز جهانی جوانان که هرسال در 12 اگست در سراسر جهان تجلیل میشود.این برنامه از سوی معیینیت امور جوانان وزارت فرهنگ ، 5 وزارت دیگر و 9 بخش سازمان ملل متحد و برنامه ملی جوانان برگزار گردیده بود.

آدم هایی که در این برنامه دعوت شده بودند از بی نظمی و بیتابی شان معلوم بود که هیچکدام انگیزه و تعریف خاصی از جوان نداشتند.

کریم خلیلی و کریم خرم کارخانگی کلیشه ای و خسته کن مامورین دولتی را انجام داده سخن پراگنی فرمودند. بعد از یکی دو تای دیگر فقط میشد گپ های فرهاد دریا - یکی از برگزار کنندگان این برنامه را کمی خوبتر فهمید. آدم هوشیاری است. سعی کرده بود پیامش را آهنگین سازد و جوان فهم بگوید. ولی در هر حال برای من به عنوان یک مهمان و دیگرانی که همه مصروف سخنان خود بودند و به جریان محفل هم توجهی نداشتند ، نمی دانستند و نمی دانند که سیاست مشخص دولت افغانستان در قبال جوانان چیست؟ قبلا یک وزارت ایجاد شد به نام امور جوانان بعد تر به یک ریاست در تشکیل وزارت کریم خرم جا گرفت و شاید هم چندی بعد از این تشکیل بیرون انداخته شود و مثل همیشه فراموش گردد.

معیین امور جوانان و کسانی از برنامه مشترک ملی جوانان سعی داشتند که دستاورد های شان را که معلوم نبود چیست ، به رخ حاضرین بکشند.جالب است که تا امروز هیچ جوان درست نمیداند که روز جهان جوان در کدام روز تجلیل میشود؟ وقتی این اداره کرزی نتوانسته است یک روز مشخص و برنامه مشخص را برای جوانان تعیین کند ، چطور امکان دارد که بتوان از نیروی جوانان که هر روز به کام انتحار ، اعتیاد و فرهنگ های دیگر حل و نابود میشود ، در خدمت این کشور بکار گرفت.

نکته خنده آور دیگر کار گروپی روی موضوعات مختلف در بعد از ظهر در حالی برگزار شد که تیم فرهاد دریا برای کنسرت اخیر محفل صدا را امتحان میکردند. در گروپ آموزش نشستم . تعدادی از متخصصین ملل متحد نیز در جمع جوانان بودند. یک مشاور وزارت معارف آمده بود وسط حلقه و فقط برای دختران که در یک سمت قطارنشسته بودند ، حرف میزد. ازش خواستم که اگر امکان دارد در یک سمت حلقه ایستاد شود و ارشاد فرماید اما این مشاور اتمر غر زد و گفت که وی مشاور است و نمیتواند بلند صحبت کند چون ممکن است صدایش بیافتد.یک لحظه 450 غر در مقابلم مجسم شدند که جوانان معارف را چون هیولایی در چنگال خود اسیر کرده اند.

اگر دولت میخواهد جوانان کشور را کمک کند باید اول هر زمان در هر برنامه جوانان دختر و پسر را سهیم سازد. یادمان باشد که با تجلیل برنامه ای که هر سال حتی روز مشخصی هم ندارد نمی توان جوانان را مسیر و انگیزه داد. جامعه ما پیر سالا است متاسفانه و هر زمانی حتی در بین فامیل ها اگر یک جوان حرفی میزند ، کلان های فامیل ها وی را به خامی و بی تجربگی متهم میکنند. پس دولت باید برنامه های آگاهی دهنده سراسری ، برنامه ریزی شده را طوری شروع کند که بتوان به همه جوانان رسید . به خانه خانه این پیام را رساند که جوان خون در بدن این جامعه است و باید جدی گرفته شوند .در یک کلام اینکه اگر این برنامه ها به یک فرهنگ در بین جامعه ما تبدیل نشود نمی توان فقط با پروژه و کمپاین های زود گذر فکر جوان تولید کرد.