۰۲ شهریور ۱۳۹۲

اعلامیه کنفرانس “مونیخ ” ۱۷-۱۸ اگست ۲۰۱۳ میلادی





عکس ها : صفحه ای فیسبوک عباس دیار یکی از اشتراک کنندگان این کنفرنس
 

بسم الله الرحمن الرّحیم


روند مونیخ ” که ‌یک نهاد غیر انتفأعی متعلق به افغان‌های مقیم آلمان است به تاریخ‌های ۱۷ و ۱۸ اگست ۲۰۱۳ میلادی نشستی را به اشتراک عده‌یی از صاحبنظران، دانشمندان و دانشپژوهان افغان مقیم اروپا،ایالت متحده آمریکا ،کانادا و استرالیا،برخی‌ کارشناسان بین المللی و رهبران جبهه ملی افغانستان در شهر مونیخ دعوت نمود .
شرکت کنندگان کنفرانس با قرأت مقالات و ارائه نتایج تحقیقات ،مطالعات و مشاهدات‌شان به تبادل نظر پیرامون مهمترین چالش‌های حیا ت ملی در افغانستان و دور نمای انکشاف حوادث پس از سال ۲۰۱۴ پرداختند .

هدف کنفرانس بررسی نگرانی‌ها و تهدید‌های معطوف به پروسه انتقال و جستجوی راه کار‌های موثر برای حفظ ثبات ،تداوم روند دمکراسی و تامین صلح در کشور بعداز سال ۲۰۱۴ بود.

سخنرانان و مستمعین پنیل‌های چهار گانه کنفرانس در شهر مونیخ آلمان مسائل ذیل را مطرح نمودند. توافقنامه کنفرانس تاریخی بن نوامبر ۲۰۰۱ یک نقطه عطف در تاریخ معاصر کشور ما بودهاما برخی‌ از اهداف مهمی که در توافقنامه مذکور میان گروه‌های افغانی و جامعه جهانی بعمل آمده بود تا هنوز تحقق نیافته و یا مورد تحریف قرار گرفته است . بدبختی‌های که برخاسته از بحران‌های دهه‌های گذشته بود کماکان دامنگیر مردم افغانستان میباشد .ادامهٔ روند کنونی کشور ما را صدمه میزند و آنرا به طرف بی‌ ثباتی و چالش‌های بیشتر سوق میدهد .

شرکت کنندگان کنفرانس مسائل زیرین را برای جلوگیری از تعمیق بحران موجود ،دستیابی به انتقال سالم سیاسی و تامین صلح و ثبات در کشور پس از بازگشت نیرو‌های بین المللی توصیه مینمایند :
  • برگزاری انتخابات به شکل شفاف ،آزاد و عادلانه یگانه راه تضمین مشروعیت حکومت آینده و انتقال سالم سیاسی در کشور میباشد موضوع اصلی‌ در کمپاین انتخابات ریاست جمهوری سال آینده باید طرح‌های کاندیدان برای جلوگیری از بحران و مدیریت چالش‌های پروسه انتقال باشد و نه‌ مسٔله تعلقیت قومی ،زبانی و یا منطقوی آنان
  •  شرکت کنندگان از مردم افغانستان میخواهند تا از کاندیدی حمایت نمایند که با شیوه‌های کهنه و غیر موثر حکومت داری مخالفت نموده طرفداری خود را از اصلاحات بنیادی سیاسی به شمول ایجاد ‌یک حکومت پاسخگو در برابر ملت انتخابی‌ شدن والی‌ها وولسولان و دادن صلاحیت‌های لازم به شورا‌های ولایتی حمایت نمأید و افغانستان را متعلق به همه اقوام ساکن در آن بداند .
  • همه کاندیدان ریاست جمهوری باید بپذیرند که همه افغان ها در برابر قانون از حقوق و مکلفیت‌های مساوی برخوردار هستند و نتایج انتخابات را در صورت شفافیت و عادلانه بودن پروسه خواهند پذیرفت.
  • شرکت کنندگان از توافق نهاد‌های داخل شورای همکاری احزاب و ائتلاف‌های سیاسی روی منشور دمکراسی و چهار چوب برنامه ملی استقبال نموده آنرا دستاورد بزرگ دمکراسی و وحدت ملی میدانند . آنان شورای همکاری را تشویق مینمایند تا برای توافق در زمینه حمایت از تیم انتخاباتی واحد همه مساعی لازم را به خرچ دهند .
  • شرکت کنندگان حمایت جامعه بین المللی از پروسه انتخابات افغانستان را در همه عرصه‌ها به شمول تمویل ،تامین امنیت و نظارت ٔبر شفافیت پروسه انتخابات ‌یک شرط لازم برای انتخابات موفقانه میدانیم و از آن حمایت میکنند .
  • صلح برای جامعه ی افغانستان یک ضرورت حیاتی است و لی پروسه ی رسیدن به آن باید مبتنی برتامین عدالت اجتماعی باشد وبه هیچ وجه عدالت، آزادی، حقوق بشر و تمام ارزش های انسانی نباید قربانی آن گردد .
  • صلح باید برپایه ی حل تضاد های استبداد آفرین تامین گردد ورنه؛ کوشش برای مسلط سازی‌یک قوم بر قومی و یا گروه برگروه دیگر می تواند فاجعه آفرین باشد. پروسه ی صلح باید شفاف، همه شمول و تحت نظارت سازمان ملل متحد به پیش برده شود .

شرکت کنندگان کانفرانس مونیخ


منبع متن: بصیر آهنگ یکی از برگزار کنندگان این نشست 

هیچ نظری موجود نیست: